Contrato social de Rousseau

A teoría de Rousseau ten moitos puntos en común coa tradición individualista de Locke inda que tamén se diferenza daquela en moitos aspectos. O postulado de Rousseau que da nome a esta teoría, emplea o linguaxe xurídico propio das relacións privadas entre os homes. Este pensador, a partir da súa observación da sociedade, constituída nese entonces por masas sometidas ó rei discurre a cerca do vínculo que existe entre o soberano e os súbditos. Descarta que o vínculo se encontra na forza ou a sumisión, senon que polo contrario, os homes voluntariamente renuncian a un estado de natural inocencia para someterse as regras da sociedade, a cambio de beneficios maiores e inerentes o intercambio social. Este consentimento voluntario materialízase a través dun contrato, "o contrato social" neste caso.
Para Rousseau o home primixenio (o que estaba no Estado de natureza) é un ser sen maldade, no que predominan dous sentimentos básicos: o amor de sí, é dicir o instinto de autoprotección, e a piedade (repugnancia polo sufrimento axeno), pero a medida que vai crecendo a poboación vaise xuntando grupos, esa unión crea falsas necesidades, para cubrilas o home inventa a agricultura e a gandería, pero canto máis ten o home máis desexa, e certas persoas acumulan riquezas, estos sufrindo polas súas vidas e polas súas riquezas e debido os receos creados promoven un pacto, este pacto será o primeiro código xurídico.